Rastgele...

Hızlanıverir hayatın akışı bazen... seyredersin.. anlamasan da.. bilemesen de... gidersin akanla dolu dizgin.. öyle şaşkın.. biraz ürkersin başta... pazılın göremediğin parçaları oradan buradan koşturup gelir.. resim değişir.. ezberler unutulur.. kontrol sende değildir... akarsın... yüreğin dolu... aklın karışık.. bakarsın.. sonrası.. belli değil.. sadece bilirsin ki her şey bir büyük resim içinde anlamlıdır... rastgele diyelim bu seyre... RASTGELE...

Alışıverdim birden...

aniden
yelkenler doldu kendiliğinden
teknem süzülmeye başladı mavi
sularım hafifledi
kolayına seyirlerde şaşkın
kolayına şeylere yabansı
şaşaladım aniden
bu kadar kolaymıydı gerçekten?
ve alışıverdim birden...

kal mı geldi bu defa?

Yine yürek topladı bavulu
yine yol hazırlığında
bıkmıyor da bu pır pır durumundan
yine, yeni, yeniden bağırmakta

yolculuk ne kadar
misafirlik ne kadar
yerleşmek de var bu işin sonunda
bir yürek kapıyı açmış
bir yürek elinde bavul
yürek yürekte olsa da
zor oyunu bozsa da
bu yürek usanmadan yollarda

işte yol göründü ufukta
her gitmek bir geliş
her başlangıç bitişe yakın
git gelmelerini bilirim de
yoksa
kal mı geldi bu defa?

Anlam...

yapma yapma abartma
sakin sakin karşıla

sözcüklerden fazlası
gözlerinden taşanı
ya anlamı manası
yok yok hayal, kapılma
ama gerçek ortada
sanki sana sen gibi
içinden bakan biri

aynıların farklısı
farkların en aynısı
sanki bir can aynası
hayır nolur bırakma
sen yine de çok yazma
dedim dedim sonuçda
ve yine bu noktada

bir can canın yanında
içimden bakar gibi
canımdan bir can gibi
artık inkar faydasız
anlamı da ortada
hadi korkma karşıla

bir tebessümle başla
sorma yok sorgulama
sözcüklerden fazlası
gözlerinden taşanı
gönlünün verdiğini
çekinme de sonunda

bir adım atmak gibi
bir şiir yazmak gibi
zaten dönüşün yok ki
anlamı bu değil mi?

Mavi hep yetmeliydi

İnce ince dokudu
beze beze işledi
önce dikey zamanlar
sonra yatay anılar
keyif keyif düğümler
sıra renklere geldi
önce biraz temkinli
sonra çapkın neşeli
sonrasında ebruli
tıpkı düşleri gibi
mavi hem de masmavi
şimdi bir ad vermeli...

oysa gereklimiydi
mavi neden yetmedi
ve ilmekler düğümler
ilk kopan iplik neydi
renkler nereye gitti
keşkeler gereksizdi
mavi hep yetmeliydi....

Ellerimde beyazı

Lapaladı, lapaladı

Geriye kalanları
Gri bile kalmadı
Hatta biraz tuhaftı
Etrafımda beyazı


Ne öncesi sonrası
Ne lekesi yarası
Ortasında hiçliği
Doğumla ölüm birdi
Öylece bakakaldım
Ellerimde beyazı

Ne gidişi dönüşü
Ne yüreği dileği
Bir başa dönmek gibi
Peki yolum neresi
Ortasında beyazı

Bundan sonrası neydi
Renklerim dile geldi
Hepimiz beyaz dedi
Durma hadi kıpırda
Başlangıçlar beyazı