hep başa.. hep beyaz...

bir sayfa beyaz bakan
beyaz bakan arkadan
boya yaz çiz parçalan
hep sayfa beyaz kalan

bir başa sarmak gibi
ne kalacaksa geri
onca yazı onca çizgi
suya çizmişsin gibi

bir sayfa beyaz bakan
bir hayat beyaz kalan

ne kalemler ne renkler
farklı sözler desenler
dene dene olmadı
renklerse hiç durmadı
bakmaya korkuyorum
sayfam yine beyazmı?....

aynıların farkı

Frost'un yolları gibi yollarım
gönüllü çıkmazlarım
hep zora meraklarım
yaralarım berelerim
cesur korkaklıklarım
ve ille meraklarım
aynılardan fark yaratmalarım
ah benim aptallıklarım
hep az gidilmişi bulma çabalarım
dönüşlerimi her defasında
ben de anlatacağım
çocukça öfkelerim
çabuk vazgeçmelerim
çalı çırpı yaprak toprak
oysa hep aynı yerdeyim
Frost bile dinlememiş
ben mi dinleyeceğim...

köpüklerdeyim...

içimden yazasım
şiire durasım var
sakin, yavaş, zamansızım
saatleri unutmak güzel
yüreğim köpüklü yine
ah deli yüreğim
deli yürek de güzel

ıslak ıslak kahkahayla
eğer köpürtebilmek bir şanssa
deli dalgaları coşturmak güzel
hem deli, köpüklü hem dingin aynı anda
unutmuştum oysaki yıllarca
her yeni baharda umutla
ballı babalara baktıkça
ama becerdim sonunda

beden yorgun yürek coşmuş
bir deli kız türküsü dalga dalga
baharlarla açılmak güzel
yürek buldu mu, su yoluna
akmak bakmadan sonuna

işte öyle..
gönül deli gözler ıslak
bazen orada, bazen ırak
haklısın be koca Nazım
öyle böyle, uzun uzak
asıl güzel olan... yaşamak

Şımarık sarmaşığım...

Bir kabardım bir kabardım
Kararlı şımarık bir sarmaşığım
Kol kol oldum dal dal yürek
Sarılıp sarmalandım al al
Açılıp saçıldıkça daha bir sarmaşığım
Nerede başı sonu bilmem
Kaç kök kaç dalız bilmem
Dal kök yaprak filiz.. hep beraberiz, biziz

Bu baharlık durumları geçici bilirim
yaprak da dökeriz
Dal da budarız icabında
daha bir gür çıkarım her defasında
İçime girip girip çıkarım
Budandıkça dallarım
Daha bir güçlü girip girip çıkarım
iyi ki varsın şımarık sarmaşığım..

uzaklardan...

uzaklardayım
yüreğim bir ucunda şehrimin
yüreğimin bir ucunda şehrim
uzaklardayım
yabancı, camdan gördüklerim
çıkasım yok, gözüm saatte
buruk bir bekleyişim var bu kentte
ağırım biraz kendime
ayaklarımda dolaşan evin kedisi
üzerimde hüzün, hafif grimsi
bir çeşit insanlık hali işte

uzaklardan biri bir
uzaklardan öteki yine bir
sıcacık ekmeğimin köşesine sokuşturduğum
beyaz peynirim
terasımda büyüyen çiçek
bekleyenim, beklediğim
az kaldı dimi
gelmeme...