Bazen sadece bir "PEKİ" dersin....

Bazen sadece bir "peki" dersin...

İnandığın şeylerden bir dönüş gibi...

Yorulduğun içindir işte bu "peki"...

Beklenmedik bir anda, susup söylersin...

Karşındaki yüzüne bakar ya hani...

Şaşırarak bakar hatta sürekli.....

Anlamaya çalışır ya olan biteni...

Bu "peki" ne demek, sor da demezsin...

Yorulmuştur yüreğin onca uğraşta...

Faydasızdır üstelemek, tartışmak hatta...

Beynin uyuşuk bir teslimiyetin rahatlığında...

Öncesini bitirip bir "peki" dersin...

Vazgeçtiğin her ne ise bu defa...

Kendiliğinden gelip yerleşir, nokta...

Vedalaşmışsındır çoktan aslında...

Farkedilmeden, sessizce çekip gidersin...

İşte bu "peki"dir, başlatır gidişi....

Ardından yansımaktadır duyulan sesi...

Sadece geride bırakarak yalın bir "peki"...

Yorgun kendini peşine takıp gidersin..

Çoktan uzaklaşır da dinlermiş gibi...

Kendi sesini zar zor duyarmış gibi..

Öncesinde ne varsa bırakmış gibi...

Şanslıysan... kendini alır gidersin...

                                              semaca