16 Ocak 2013 Çarşamba

Evcilik Oyunu..

" ..............
  hep görerek büyüdük yanlışları
  bizler yapmayacaktır
  özenerek kurduk düşlerimizi
  bizler yaşayacaktık....
...................................."
....................................
.....................................
" Oysa istemezsek de
  unuttuk düşlerimizi
  evler kurduk sessiz ve karanlıktan
  yaşamlar kurduk
  uzak yaşanan
  eski düşler artık
  bir karabasan
  ve yepyeni düşler kurduk
  bizsiz yaşanan.................."


Tıp fakültesinde 4. sınıftaydım bunları yazdığımda... Diş Hekimliği fakültesinin Tiyatro topluluğu Adalet Ağaoğlunun Evcilik Oyunu adlı piyesini oynuyordu... Müzikli bir oyundu... Metin abi (Metin Alatlı) müziklerini yapmış, ben de sözleri yazmıştım....

22-23 yaş civarındaydım....

Tümüyle unutmuşum... Seneler sonra bir arkadaşla o günleri konuşmasak asla hatırlamayacaktım... hiç biri kalmamış elimde... iki oyun oynamıştık... onca uğraş... ne acı hiç bir şiir/ şarkı kalmamıştı bana...

Hatırladım bu sözleri... arkadaşım söyleyince...

Amma büyük sözler etmişim.. daha o yaşta... "yaşayacaktık" demişim bakarmısınız... "yaşayacağız" değil... bir o kadar da olmayacağını kabullenmek.... hem de daha o yaşta.... biraz komik, biraz ironik..... ama haklıydık da maalesef çoğu durum da....

Yanlışları görmek... farkında ayrımında olmak yetseydi keşke..... özenerek kurulan düşler.... ince ince dokunan hayaller.... sonra.... bir duvar gibi gerçekler.... binlerce, milyonlarca kere tekrarlanan benzer yanlışlar.... zorluklar zorunluluklar.... olmazları, olmalıları ile .... aynı nedenlerle de aslında.... hangi bilmeler yetmiş ki gerçeklik duvarını aşmaya...

Nedir o halde.... düşler mi hatalı... yapılanlar, yaşananlar mı.... idealiz ederken pervasız mıyız yoksa... ya da cesaretimiz mi yok bunları yaşamaya....

Statüko.... bunca önemli mi... her durumda.... korunması zorunlu sanki... sanki sessiz bir anayasa.... "aman haaa.... yoksa.....".... iyi de.... bir de dönüp baktığında.... düşleri hatırladığında... o uzak yaşamlarda kendine baktığında.... giderek daha daha....

Cesaret hangisinde.... gitmek mi kalmak mı git geldiğinde.... ya eski düşler??? çok bilinmeyenli denklem gibi... bilemedim vallahi.....

Sevgiyle :)


2 yorum:

  1. ogerınmıs caresızlık bastan baslıyor demısısın
    umutların yesedıgınde 22 lı 23 te bıle keılmelerın arasına gızlenmıs :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. öğrenilmiş çaresizlikler... evet ya... aynen... kelimelerin arasında hep umut olsun.... defedelim bu dayatılmış, öğretilmiş, öğrenilmiş çaresizlikleri biz :)

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...