28 Kasım 2013 Perşembe

Yok yok... iyiyim ben


Bir yan mavi,
Bir yan kahverengi..
Aynı sesli kahkaya asılı hüzün,
ürkerek gizlenmiş
pervasızlığın en derininde...

Yılların usta makyajına rağmen,
Aynı çocuk gözler bakmakta
tedirgin, şüpheci,

Ve aynı anda
hem masmavi hem bulanık gri,
Taa içten gelen..


Yok yok iyiyim ben....

                                                               Semaca..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...