Bilemeden ne beklediğimi
Beklediğimi biliyorum ben
Tuhaf bir kışlık durumunda
Huzurlu bir telaşla bekliyorum
Öyle kuvvetli ki çekim duygusu..
İlkbaharda tomurcuk doğuracağım sanki,
Havalar ısınmış, toprağım kabarmış
Yağmuru bekler gibi beklemekteyim sanki..
Anlam aramaktan ne zaman vazgeçtim
Sorup durmuyorum da kendime artık
Öylesine akıp gitmeyi kabullendim
Sadece kendimi bekliyorum artık
Tuhaf bir durum bu... çok tuhaf
Nehrin akışında, sonu belirsiz
Sular gibi sakin akmaktayım...sessiz
Geride kalanlara bakıyorum telaşsız
Dingin ve huzurlu sulardayım
Sanki eksik pazılın son parçası ben..
Neyi tamamlayacağım...bilemeden
Öylece akıyorum sonu belirsiz
Öylece akıyorum.. neden gereksiz...
Sanki biliyorum baharım yakın
Huzurlu bir dinginliğin koynundayım
işte öyle bekliyorum
nedensiz, sessiz
ve işte ilk defa
neden gereksiz....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder