Bir "hadi artık" gerekli...

İçimden gelmiyor öyle hoş bir yazı yazmak... şöyle sıkıntılı bişilerden bile bahsedesim yok... sıcaklardan belkide... rengim gri gibi biraz... umudu üzmemek adına.... susmak lazım belki de... ama işte bu da ben hallerinden biri....

Bazen nedensiz grinin en sıkıcı tonunda dolanmakta yaşamaya dair... aynen de öyle.... konuşasım yok... bişiler yapasım da... öylee otur gelmiş, dur gelmiş hatta....

Suskun durmak demişken...

Neden susar insan bazen... söyleyeceği bişi yoktur.... yaralarını yalamaktadır köşesinde... söyleyeceklerini kendinin bile dinlemeye tahammülü yoktur... yada söyleyeceklerinin şiddetinden korkmaktadır....

Ben neden böyleyim... bilmem... öyle taşım taşım bir öfkem de yok aslında... nasıl ki sevinçleri taşıramıyorsam... sıkıcıyım kısaca... kendime bile...

Ne gereksiz bir yazı oldu bu da .... ama yaşamda bu haller de var dimi... kendinden sıkılmak gibi... ya da kendine katlanmak gibi... bu da yaşamaya dair... kaçmadan yüzleşmek gerek... zaten yeterince sıkılınca insan kendinden... bir " hadi artık" durumu yakalar yine... işte beklediğim bu benim de...

Sevgiyle...