Evrene teşekkürlerimle... :)))

Gün boyunca hava hep parçalı bulutlu, karışık rüzgarlıydı... benim havam gibi... kah güneş çıktı ısıttı... kah bulut geldi ürpertti, karıştırdı rüzgar ortalığı... bir tuhaf köşe kapmaca... kim kimden saklanıyor ki... gökte hepimize yetecek kadar mavi vardı aslında....

Akşam üstü terastaydım... hava sakinlemişti... gökte gün batımı renkleri... bulutlar huzur bulmuş gibi kuytularına çekilmişlerdi... rüzgar bile utangaç bir dokunuşla geziyordu ortalıkta... akşamın moru, lacisi, pembesi arasında.... bir hilal belirdi usulca.... gülümsedi hepimize....

Bir coşku kabararak içimde.... evrenle bütünleşmiştim yine.... gün boyu süren köşe kapmaca ve kargaşadan sonra.... nasılda dingindik hep birlikte....

Kocaman bir teşekkür taştı içimden.... doğrudan aktı evrene.... yine yetişmişti... tam zamanında... kuytularımı temizlemiş.... ekinlerimi sulamıştı usul usul... canlandığını hissettim bir şeylerin... iyiydim... iyiydi... iyiydik.... kalanı önemli mi... kalanı teferruat... gönlüm zenginleşti... aktı evrene... ve evrenden gelenlere teşekkür etti... hissederek dolu dolu... hatta gözlerim doldu... tuhaf gibi gelse de sizlere.... bu bir hediye... gerçekten hediye :)) of olsun yüreğime....

Umutlar üzülmesin... hiç üzülmesin diye... ektiklerinizi sulamayı unutmayın siz de:)) ya da güvenin evrene.... hissedin yeter... çocuk kalplerinizle... inanın o ne yapacağını bilir... hem de hiç beklemediğiniz şekilde :))

Ne yaparsanız yapın... umutları üzmeyin.... :))

Maviler yeter hepimize......

Sevgiyle.....