Zorlamadan, zorlanmadan...
Getirdiklerine, götürdüklerine,
Git gelmelerine, kal gelmelerine,
Vazgeçmelerine....bitmelerine,
Üstünü örtmeden, en çıplak halleriyle....
Akışına bırakabilmek gerek... bazen...
Sessiz bir vedalaşma...
Saygılı bir teslimiyet...
Virgül değil, nokta gerek...
Yürümek gerek..... bazen....
Geçmişin şefkatli kollarından sıyrılıp,
En hevesli cesaretinle kuşanıp,
En ihtişamlı halini bulup, çıkarıp,
Eskimiş yükleri külliyen bırakıp,
Ve kendini yeniden yanına alıp
Yaşamın akışına karışmak gerek.... bazen...
Bir döngüsü vardır hayatın,
Bir zamanı, olanla olacakların,
Ne önce ne de sonra...sadece akışına..
Gerek yok ki öyle zorlanmalara..
Zor olanda bir yanlış vardır.... bazen...
Gizli bir armonidir hayat...
Karıştığında sesler, düşler ve yaşanan...
Bir durup dinlemek gerek.... bazen...
Eş zamanlı tınılarda uyumu
Karışmış notalarda kaosu
Ritmi yakalamanın coşkusu
Hayatın ritmini bulmak gerek...
Akışına bırakabilmek gerek.... bazen...
işte sema :)
YanıtlaSil:)) öyle mi diyorsun :))
YanıtlaSil