8 Eylül 2012 Cumartesi

Eskilerden bir şiir... "YOKLUĞUNLA SINAMA SEVGİMİ"


YOKLUĞUNLA SEVGİMİ SINAMA...

İçimde, taa derinimde
nasıl da acıyor sevda,

Parmak uçlarım hissettim sanıyor..
başım yaslanmış sanki göğsüne..
gözlerimin her baktığı yerde sen...
yüreğim her gördüğünü sana anlatma telaşında..
beynim bas bas bağırıyor;
"yokluğunla sevgimi sınama"
tenim uyuşmuş sanki beklemekten ayakta..
kulaklarım sesine kilitlenmiş..
dudaklarım mı... hiç sorma
sadece sana açılmaya kararlılar onlara kalsa..
her parçam ayrı ayrı yollarda
acıtıyor daha daha

Göğsümün sol tarafındaki yer 
sende kalan, kahretsin...
iyi bakacağına söz verdiğin...
"unutma" diye her defasında tembih ettiğin...
içim, çok derinim acıyor
özlem, tutku, hasret, sevda değil bu, 
tek başına..
hepsinden bir parça
hepsinden daha fazla
ve "unutma"diyen sesin 
çınlıyor kulağımda

Sevdam acıyor, anlıyor musun?
bir de "umudu üzme" dersin
sevda yoklukla sınanmaz ki
varlığında bu sevda ölür mü sanırsın
içim acıyor, yüreğim kanıyor
görsen dayanamazsın
kanla sulanmazsa sevdalar
ölürmü ki? korkarsın...

Canım acıyor, canım
sevdam acıyor, paramparça
kan da bitiyor aka aka
seni bitiriyor beni bitiriyor bizi bitiriyor
susuz kalıyor sevda
ve bitiyor 
acıta acıta...

Sevdam acıdan yorgun
direnemiyor eskisi gibi
yokluğuna alıştırma beni
işte öyle, sevgili
yokluğunla sınama sevgimi
.........




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...