18 Eylül 2012 Salı

Yolculuk vakti... uçma vakti yine...

Hani her şey zamanını bekler ya...
Hani her şeyin bir miadı vardır...
Hani her şey olması gerektiği zamanda olur ya...

İşte öyle galiba...
Artık çözmem lazım halatları :)) ... kendimi dinleme vakti... git gelmelerin bu kadar sık gelmesinden de belli... gitme vakti...

İçimdeki çocuk kıpır kıpır... sürekli bir "hadi ama" durumunda benimkiler... benim deli kız planları yapmaya başladı bile... detay detay... bir meşgul ki sormayın... gören de en çalışkanımız o sanır...

Bilirim ben bilirim benim delinin bu hallerini... dur durak bilmez... dinlemez ve duymaz... kaptırmıştır taşım taşım... bir heyecan ki sormayın... ta ki sıkılana kadar, ta ki darlanana kadar.... iyi sabretti bunca zaman aslında.... sıkılmıştı iyice....

Kaç senedir... değişim, gelişim, yeniden halleri, eskiye dönüş, zayıflama derken oyalandık hep birlikte... başarıyı da pek severiz hepimiz... işte idare ettik buraya kadar... ama işte o da bir yere kadar... çocukla bir oldu benim deli... hop oturup hop kalkıyor... hatta "oleyyyyy" karar verildi çığlıkları atıyor... hayaller kuruyor beni de katıp...

Ben mi.... evet ben de havaya girdim gibi sanki... bu değişiklik iyi gelecek bana da... biraz korkuyorum... biraz da temkinli... akılcı detaylarla uğraşmaya çalışarak gideceğim gibi sanki... yani yine yollardayız biz... deli ben, çocuk ben ve akil ben olarak hep birlikte... yolculuk iyice belirdi ufukta...

Aklımın dur dediği yerde duramadım ki hiç ben... hep de böyleydim dimi... işte bu da onlardan biri...

Evet net olan gerçekten... "Denemek istiyorum bunu"... bunca yıllık hayalim....

Her şeyiyle tam da zamanı sanki...

Miad dolmuş, zamanı gelmiş... hazırlanmalı yine... yolculuk vakti... kanatlanıp uçma vakti yine... hayırlısı diyelim dimi... sevgiyle... :)))


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...