cemre düştü odama, sabah sabah :))

Bu sabah...Tuhaf bir duyguyla uyandım...
Saat 6 civarında... henüz saat çalmadan.... kendiliğimden... uykumu da almışım üstelik ..dışarı baktım... hava bulutlu da olsa... terasa çıktım...

İlk çıktığımda terasa, aniden güneş çıktı bulutların arasından .. güneş ve tüm terastakiler....bana merhaba dediler sanki hep bir...uzun zamandır gündüz çıkmamıştım... ihmal işte, ama küsmemişler.... oradalar hatta güneş bile.... Sonra inceledim saksıları bir bir...aaa o ne ... çilekler çiçeğe durmuş minik minik...O tıkış tıkış bir sürü kuru yaprağın arasında yeni filizler, bi de beyaz minik potur çiçekler....

Soğuk buz gibi bir hava vardı dışarıda... ama kokusu değişmişti rüzgarın... hafiften bir toprak kokusu karışmıştı nemli havaya... ve bir tazelenme telaşı seziliyordu derinlerden.. karlı kışın üşüttüğü, rüzgarların yorduğu sevgili çiçeklerim... bana bakıyorlardı... duruşlarını dikleştirmeye çalışarak yavaştan...

Leylak dalları ilk yapraklarını verme hazırlığındaydı....

Ve sürpriz...arada kaçamak yeşeren ballı baba fideleri... gülümsedim yine kocaman..okşadım onları da...
Ballı babaları çok severim... çocukluğumdan beri baharın ilk gülücüğü onlardan gelir, bilirim...
Hasretle beklerdim açmalarını her sene... bir de camın önündeki, yan bahçede ki koca erik ağacı.. bir ballı babalar, bir de o ağaç... Baharın ilk ulakları olmuşlardır benim dünyamda...

Ben hep böyle özlemle beklerdim baharın ilk dokunuşunu, kendimden ve penceremden...

Ben güneş insanıyım...
Uzun kış gecelerinde depresif olup, baharla çiçeklenirim yeniden...
En sevmediğim ay kasımdır bu yüzden...
21 aralıkta "yaz geldi" kutlaması yaparım...
Oleyyy, günler uzamaya başlayacaktır yeniden....
İşte ışığın galibiyeti, geri dönüşüdür benim kutladığım...
Gün be gün takibinde olurum ballı babaların, leylak ve erik dallarının,
Baharın gelişini böyle beklerim ben....

Bu kış da yine aynı duygulardaydım...
Sıkıldım karanlık uzun gecelerden...
Bünyem beklemekteydi tüm duyularıyla baharın ilk dokunuşunu....
Ve bugün bana bahar değdi... hissettim gerçekten kıpırtısını...
Öyle bir hoşgeldin yükseldi ki içimden....

Evet ya artık zamanı...
Tüm bitkiler gibi, benim için de doğum yakın...
Hüzünleri ekmiştim toprağa....
Çiçeklenme vaktim yaklaşıyor, yaşasın..

Kimseler bir yerde aramasın... ilgili cemre bana düşmüş bu sabah.:))  yeri ve saati bile belli hatta .....tam yattığım odaya saat 6 da... evet evet bu işte.. buldum sonunda... senelerdir duyardım.... ilk defa "budur" dedim.... hoşgeldin sevgili cemre.....

Vallahi bu sabah aynen böyle hissettim... aynada yüzüme takıldı gözlerim... kocaman kocaman gülümsüyordum.... ha ha ha ha.... bunu seviyorummm....

Bana ne... olsun... ben hala bir çocuğum...söylemişmiydim....:)))))