Pardon, çıldırabilirmiyim?

sıkıldım, evet çok sıkıldım ben yine....

duyan duymayana anlatabilir,
ya da anlatmasın bana ne...

kış artık gitsin eve, misafirlik kısasıyla muteber,

gözüm görmesin bir de, börekler ve çörekler...

nefes almadan çalışıyorum zaten, ama bana da yazık...

ey anlam sen de kaybolup durma, lütfen ortaya çık,

günah benden gider yoksa, dayanamam bak artık,

suya resim çizmek tamam da, biz sınıra dayandık....

diyet günlerinde bu felsefe eğilimi niye..

açlıktan be canım, çok acıyorum kendime...

birde anlamaya çalışmak hepten nafile,

akşam sabah söz vererek bin kere,

görme, duyma, acıkma... iyi de, bu da can be...

durup durup rüyalarımda suyun altı,

şu kış günü, sanki bir deniz eksik kaldı...

aş ererken böylesine denize,

bu nasıl bir ihtiyaç, anlatamam kimseye..

deli kıza uysam içimden çıkıp çıkıp,

kendimi tutamasam, koyversem şöyle çıldırıp,

biliyorum bolca ahkam kesecek, çevremdeki her kimse,

gel de laf anlat sonra, boşver geçelim neyse...

zaten durumlar aynen budur, oynatmaya az kaldı,

aklıma mukayyet ol, sen ey benim akıllı...

inanılmaz diye birşey kalmadı,
sıradanlık heryerde..

işte orta oyunu,
buyur gel oyna sende...

boykot ettim ne varsa tv den gelen eve,

gazetelere bile bakmayı kestim tümüyle

ben istemeden giremez hiçbiri benim çevreme,

bir kara ekran yeter, açmak kimin haddine...

yine huzur kaçıyor, gizliden köşe bucak,

zaten karnım zil çalıyor, kim arayıp bulacak...

uyku bile çözüm değil, sinirler yay gibi bak,

şöyle bir oh demek için, daha kaç delilik yaşanacak...

anlamı sorgula dur hiç işin yokmuş gibi,

akıl kaçtı, fikir uçtu, kalan delilik şimdi,

bir oyun oynanıyor, peki kimin sahnesi,

ötesine bakmak bile, falcılık gibi bişi...

pardon bir de anlayamadım,

bu yazının konusu neydi...:))))))