erguvan zamanı geç kalmaya gelmez....

Erguvanları gördüm... erguvanlarla bir İstanbul'dayım.... bayılıyorum erguvan zamanına... baharın tüm çiçeklerinin yeri başka, tabii ki... ama, ama illa erguvanlar.... o nasıl bir duruştur öyle... minicik çiçeklerden bir abidedir... nasıl vakur bir şıklıktır... bahar şımarıklığının, gün ışığının pervasızlığının, rengarenk doğa uyanışının tam orta yerinde.... saygın, vakur, alımlı, çapkın bir assolisttir o... o İstanbulun gerçek rengidir sanki...

Bayılırım bu mevsim denizden seyretmeye boğazı... mavi sularını, martısını, köşklerini, konaklarını, yalılarını bile gölgeler sanki bu erguvan rengi dokunuşlar..mor rengi dekolte elbisesini giyer boğaz sırtları... yeşillerin arasında dalga dalga yayılarak binlerce öykü anlatırlar sanki istanbul a dair... tüm kısa çılgın yaşanmışlıklar gibi, kısadır ömrü deli renklerinin... aynı anda başka hiçbir şeye izin vermeyen aşklar gibidir erguvan zamanı.... onlar gelince tüm diğer renkleri soluklaşır sanki şehrin... uçurur, alıp götürür...  renkleriyle dokunur derininize... izi kalır... kısadır... özlemdir... özlenendir....kısadır erguvanın vakti...

Bu mevsim bir nedenle göremezsem erguvanları ve erguvan zamanı boğazı... bir eksik olurum... fark etmeden kaybettiğim bir aşk gibi... anlayana kadar sanki çoktan gitmiş gibi... tüm geç kalmışlıklar gibi eksik olurum... doyamadan da biter zaten, sanki bir büyü bitivermiş gibi... kahkahası kesilmiş gibi aniden... geçiverir birden.. fark ettirmeden...

Erguvan zamanı geç kalmalara gelmez... ötelenmelere, bekletilmelere yoktur tahammülü... kısacıktır ömrü... rengi değişmeden... şölen bitmeden.. ışığı sönmeden... müziği susmadan.... yeşile dönmeden.. görmeli onu... eksik kalmasın bahar... eksik kalmasın sevdalar... istanbul a erguvanlar yaraşır.. gönüllere sevdalar... eksik kalmasın yaşananlar... :))

Erguvanlarım gelmiş... hoşgelmiş...