Bazen.. nedensiz...

Bazen bir müzik duyarsın... bir yazı, bir ses ya da bir ışık... bir sıcaklık, tanıdık... bir ad koymak da gerekmeden.... hatta başta fark ettirmeden... bir iyilik durumu gibi nedensiz... rahatlama hissedersin farkında bile olmadan... tanıdık , bildik bir duygu... sanki, bir evde olma durumu... adı gibi tarifi de olmaz ya bazen.. hatta elle tutulur gözle görülür bir nedeni de... sanki uzaklardan bir şey çaktırmadan yüreğine dokunmuştur... işte bazen, aniden... ferahlamaya benzer bir duyguya kapılırsın, sormadan sorgulamadan....

Ya da bazen, yine hiç nedensiz... bir söz, bir şiir, bir resim yada şarkıyla.... darlanırsın... erken bahar günlerinde, hırkasız sokakta kalmış gibi ürperiverirsin... için üşümüştür aslında... ama sen dışınla uğraşırsın... hava soğudu mu ne... üşüdüm galiba nedensiz...yine uzaklardan bir şey çaktırmadan ya da farkında bile olmadan yüreğini soğutmuştur....

Tuhaftır bu durumlar.... algılarının doğrudan yüreğinle ilişkisidir beyninden habersiz.... sorular, sorgular, nedenler gerektirmeden.... fark etmeden, ettirmeden.... hatta çoğunlukla bilinç düzeyinde algılanmadan...  o tarifsiz sıcaklığı ya da derin üşümeyi de yaşarsın... savunmasız....

Ürperdim birden... hava soğudu mu ne ??