29 Nisan 2012 Pazar

Armoni ve evrenin ritmi

Etraftaki her bir parça tek tek şaheserdi.. sanat eseri.. nadide.. pahalı... bir servet değerinde kimisi... çok açık belliydi...ama olmayan bişi vardı işte.. benim hissettiğim sadece bir karmaşaydı...

5 gündür bir toplantı için Antalya'dayım.. yazıların ritmi de ondan bozuldu, bu arada özrümü de bildireyim:)). Kundu'nun en ünlü otellerinden birindeydik... belki de en ünlüsünde... adı lazım değil tabii...Bir kaç milyar dolarlık bir tesis bahsettiğim... her yer şıkır şıkır kristal.. savorovskymiş çoğu... yerler neredeyse duvardan duvara pahalı halı kaplı... ağır eşyalar, altın yaldızlı varaklar, tablolar kadifeler, atlaslar..dev bir havuz, farklı mimarların çizdiği bina bölümleri, her biri farklı tasarlanmış detaylar, detaylar, detaylar.... olabilenin en iddialısı en abartılısı, görmek lazım...gerçekten her parça tek tek sanki sanat eseri, hatta sanat eseri.. ama bir arada... yok ya hayır.. bence, yani benim hissettiğim tam bir kargaşa.. gözüm yoruldu, ruhum darlandı.. hele burası gibi bir tatil mekanında.. burada huzurlu olunabilir miydi.. her yerde farklı bir tasarımcının imzası, mimarları bile...iddealı tamam... ama yetmemiş işte...

Eksik olan şey ARMONİ idi... her parça nadide, şahane, muhteşem olsa da... bir arada olamıyorlardı.. her obje öne çıkmaya çalışıyor, her yerde bir dekorasyon kavgası hissediyordunuz.. düz iddiasız bir paspartular da gerekti bu gösterişe.. o zaman önde sakin durabilirlerdi belki endam endam.. ama şimdi bakışlarınızı nereye çevirseniz her biri sessiz sessiz bağırıyor sanki.. - beni gör, yok yok önce ben, ha ha ha hayır hayır sen en iyisi önce bana bak... der gibiydiler birer birer... bir gürültüydü hissedilen....

Her elemanının birer virtüöz olduğu, herkesin asıl çocuk olduğu bir orkestra düşününün.. ve her birinin en muhteşem solo performanslarını çaldıklarını düşünün, diğerlerini umursamadan ve aynı anda... şef ne yapsın bu kargaşada.. ya dinleyiciler... işte öyle...

Armoni önemli her şeyde... her yerde... bu yoksa en müthiş eşyalar, en başarılı performanslar, en önemli söylemler ve daha neler neler değerinden yitirir..kaynar gider arada, farkedilmeden... evet bir başına değerli olmak, şahane olmak, müthiş, eşsiz vsvsvsv olmak çok önemli.. ama bir o kadar önemli değil mi armoninin bir parçasını oluşturmak ve diğerleriyle birlikte farklı bir şaheser yaratmak... yani bazen gönüllü geride durmak.. bazen söylemlerden vazgeçip sadece tebessüm etmek gerekebilir... armoninin olmadığı yerdeki çatışma, kavga, anarşi... değer kaybı dizboyu... bu dediğim tevazu, ödün verme, ezilme değil.. asla değil.. sadece etraftaki her şeyin farkında olmak.. evrendeki ritmi ve melodiyi yakalamak.. kaçırmamak, atlamamak ve müziğe tam da doğru yerde girip bazen solo yapıp bazen birlikte çalmak.. zamanlama, ritim, uyum, ahenk... tam zamanında olmalı gibi... en aykırı da olsa, en uyumlu da... zamanlama yanlış ise ne fayda....

Kısaca armoni... önemli çok önemli... her yerde ve her şey de... sevgiyle....:))

2 yorum:

  1. uyumsuz dans dansıclar; ne kadar guzel olursa olsun dans hiç bır sey ıfade etmez gibi dediğin değilmi :) jack

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet jack aynen öyle... danscılar tek tek çok iyi olsa da beraber uyum yoksa gösteri başarısız olur dimi :))))

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...