Haberlere bakmayı canım istemedi... kar da durdu.... şimdi kardan kalan çamur izlerinin vakti.....kar altında gizlenen ne varsa fazlasıyla ortaya dökülüyor bir bir..... daha bir kararmış, daha bir kirlenmiş gibi etraf.... ya da beyaza alışmış gözlerime daha bir gri görünmeye başladı lekeler....
Uzun geceler de bitsin artık diyor içim.... ışığı, güneşi özledim ben.... aydınlık insanıyım bir şekilde..... güneşi uzunca görmezse gözlerim, ruhumun griliği artıyor...renkleri soluklaşıyor algılarımın...nedensiz bir hüznün gönüllü esareti sanki.... sabahtan başlıyor bu duygu durumu....her yapılanı bir teselli gibi hissediyor bünye....bir alçak sesle konuşma eğilimi ki sormayın...aman ürkmesin hüzün.... kabuklarını bile kaşıyamaz oluyorsun kuytuda....yeni kanamalara hiç de hazır değilsin... tarçınlı portakallı bir çay kokusunda sarmalanmak, polar battaniye gibi saklanmak altına kışın....ve her türlü hüzne açık bırakıp kapılarını...dahası için hatta.....alçak sesli duygulara var izin.....
Bulutlu ruh durumundayım yine...... güneşi özledim....ama biliyorum ki....güneşli günler yakın....siz bu soğuğa aldanmayın :))
ay neden yazdığımı yayınlamadı bilmem ama.. =)..
YanıtlaSilhüzün de gülüşler de yakışır sana.. =).. ve severim ben polar battaniyeleri.. altında sıcacık ruh üşümesinden uzakta..
atalet.. from
ataletim, ruh üşümeleri olmasın zaten... hüzün de sevmek gibidir... acıyı saklarlar önünde, ardında.... polar battaniyeler...hımmm...bence de :))
YanıtlaSil